ေမာေရွမွတ္တမ္း December 10, 2009

ေမာေရွသည္ သူမဖြားၿမင္မွီ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကၿဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္ အေၾကာင္း အရာမ်ားတို႕ကို အဘယ္ကဲ့သို႕ သိၿပီး မွတ္တမ္း တင္ႏိုင္ ခဲ့သနည္း ?

ဗ်ာဒိတ္က်မ္းကို တမန္ေတာ္ရွင္ေယာဟန္က ေရးသားခဲ့ပါသည္။ ေကာင္းကင္ တမန္က ေဖၚၿပေပးလို႕ ၾကားၿမင္သမွ်ကို ေရးသားႏိုင္ၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ေအဒီ ၉၀ ခန္႕မွ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း သံုးေထာင္အတြင္း ကမၻာေပၚတြင္ၿဖစ္ပ်က္ လာမည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားတို႕ကို ၾကိဳတင္ပေရာဖက္ၿပဳေရးသားႏိုင္သကဲ့ ထိုပေရာဖက္ ၿပဳခ်က္မ်ားအတိုင္းလည္း ၿပည့္စံုလာလ်က္ရွိေနပါသည္။

ထိုကဲ့သို႕ပင္ ဖန္ဆင္းၿခင္းမွစလို႕ မေရတြက္ႏိုင္သည့္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာက ၿဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာ မ်ားတို႕ကို ႏွစ္အပိုင္းအၿခားအလိုက္ ေမာေရွေရးသားႏိုင္ၿခင္းမွာ ထာဝရဘုရားကိုယ္ေတာ္တိုင္က ေမာေရွအားေဖၚၿပေပး၍သာ ေရးသားႏိုင္ၿခင္း ၿဖစ္ေၾကာင္းဆိုႏိုင္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္အခါတြင္ ေမာေရွႏွင့္ ထာဝရဘုရားသည္ အၾကိမ္ၾကိမ္ စကားေၿပာခဲ့ေၾကာင္းလည္း သမၼာက်မ္းစာေတာ္ၿမတ္ တြင္ေတြ႕ရပါသည္။

သမၼာတရားကို အဘယ္ကဲ့သို႕ရွာေဖြေတြ႕ရွိႏိုင္ပါမည္နည္း ?

၁) လူသားတိုင္းတို႕သည္ မိမိ၏ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ရာ ဘာသာတရား၏ ဆိုဆံုးမမႈစံအတိုင္း ၾကိဳးစားက်င့္ၾကံ အားထုတ္ ၾကည့္ပါက သမၼာတရားကို ၿမင္ေတြ႕ရပါလိမ့္မည္။ ထိုကဲ့သို႕ အမွန္တကယ္ လက္ေတြ႕က်င့္ၾကံ အားထုတ္ၾကည့္မွ သာလွ်င္ မရႏိုင္မွန္းကိုသျပီး သမၼာတရားကိုၿမင္ဖို႕ လမ္းစကို ရပါလိမ့္မည္။ လူတိုင္းက အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ မိမိကိုးကြယ္ ယံုၾကည္ရာ ဘာသာတရားကို အထိမခံၾကေသာ္လည္း အမွန္တကယ္ က်င့္ၾကံ အားထုတ္ မိၾက သူမ်ားကေတာ့ အလြန္နည္းပါးလြန္းလွ ပါသည္။ ထို႕ထက္ မိမိကိုးကြယ္ရာ ဘာသာ၏ အယူဝါဒႏွင့္ တရားဓမၼမ်ားကိုပင္ အကုန္အစဥ္မသိပါ။ ထိုကဲ့သို႕ေသာ လက္ေတြ႕ မရွိသည့္သူအား သမၼာတရား အေၾကာင္းကို ေၿပာၿပပါက လက္ခံႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။  ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းရာသို႕ ေရာက္မွာေပါ့ဟုသာ ဆိုေပလိမ့္မည္။ ထိုထက္ ပိုဆိုးသည္က ငါ့ဘာသာ ငါ့သာသနာကလြဲရင္ က်န္တာလက္မခံဘူးဟုဆိုၿပီး မိမိအသိကို ပိတ္ထားသူ၊ စိတ္မဝင္စားအေလးမထားသူဆိုလွ်င္ အဘယ္ကဲ့သို႕ သမၼာတရားအား သိရွိႏိုင္ပါ မည္နည္း။

သမၼာတရား ဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း။

လူရယ္လို႕ၿဖစ္လာလွ်င္ သိအပ္ေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားစြာရွိသည့္အနက္ မသိမၿဖစ္ေသာအေၾကာင္းအရာကား အဘယ္အရာနည္း?

အမွန္တရားဆိုသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားထက္ တစ္ခုတည္းသာရွိသည့္ သမၼာတရား (မွန္ေသာဘုရား) ကိုသိဖို႕ ၿဖစ္ပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အမွန္တရားဟုဆိုေသာ အေၾကာင္း အရာအခ်ိဳ႕တို႕သည္ လူသားတိုင္း ေနရာတိုင္း အခ်ိန္တိုင္းအတြက္ မမွန္ကန္ပါ။ သမၼာတရားဆိုသည္မွာ လူသားတိုင္း ေနရာတိုင္း အခ်ိန္တိုင္းအတြက္ အမွန္တရား ၿဖစ္ပါသည္။ ထို႕ထက္ သမၼာတရားသည္ ထာဝရ ကာလအတြက္လည္း မွန္ကန္ေသာ အေၾကာင္းတရား ၿဖစ္ပါသည္။ ထိုတရားကိုသိပါမွ ေလာကတြင္ လူၿဖစ္ရၿခင္း၏ အဓိပၸါယ္ကို အၿပည့္အဝ ခံစားရရွိႏိုင္မည္ ၿဖစ္ပါသည္။

သိပၸံႏွင့္ က်မ္းစာျမတ္

ေရွးေခာတ္အခ်ိန္အခါကေရးသားထားေသာသမၼာက်မ္းပါေဖၚၿပခ်က္တို႕သည္ ယေန႕သိပၸံနည္းက်အယူအဆႏွင့္ကိုက္ညီပါ သလား?

ကိုက္ညီမႈရွိပါသည္။ အခ်က္သံုးခ်က္ႏွင့္ေဖၚၿပရပါက လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း ၂၆၀ဝ ခန္႕တြင္ကမၻာၾကီးက ၿပားသည္ဟု လူမ်ား ယူဆေနခ်ိန္၌ ပေရာဖက္ေဟရွာယက အမွန္စင္စစ္ကမၻာၾကီးသည္လံုးဝိုင္းေၾကာင္း ေၾကၿငာခဲ့ ေလသည္။ (ေဟရွာ ၄၀း၂၂)

ဘီစီ ၁၅၀ဝခန္႕က ေရွးအက်ဆံုးက်မ္းၿဖစ္ေသာ ေယာဘဝတၳဳတြင္ ကမၻာၾကီး သည္ မည္သည့္အရာကိုမွမွီ၍ ခ်ိတ္ဆြဲထားၿခင္း မရွိေၾကာင္း ေဖၚၿပထားပါသည္။ (ေယာဘ ၂၆း၇) ထိုသို႕ ကမၻာၾကီးသည္ အမွီအတြယ္ကင္းမဲ့စြာ တည္ေနေၾကာင္းကို သိပၸံပညာရွင္မ်ားက လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း ၁၆၅၀ ခန္႕ကမွ ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ၾကပါသည္။

တတိယအခ်က္အေနၿဖင့္ ဒါဝိတ္မင္းၾကီးက ေနမင္းသည္ မိုးေကာင္းကင္ တဖက္စြန္းမွ အၿခားတစ္ဖက္စြန္းသို႕ တိုင္ေအာင္ မိမိလမ္းေၾကာင္းေပၚ၌ ေရြ႕လ်ား ေနေၾကာင္းၿမြက္ဆိုခဲ့ပါသည္။ (ဆာ ၁၉း၆) ထိုအခ်ိန္အခါ ေလယဥ္ပ်ံႏွင့္ ၿဂိဳလ္တုမ်ားမရွိပါဘဲလ်က္ ထိုအေၾကာင္းအရာတို႕ကို သူတို႕အဘယ္ကဲ့သို႕ သိၾက သနည္းဟုဆိုလွ်င္ ဖန္ဆင္းရွင္ ထာဝရဘုရား ကိုယ္ေတာ္တိုင္က သူတို႕ကို ေဖၚၿပေပးလို႕ သာ သိၾကရၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ အၿခားေသာဘာသာတို႕၏ က်မ္းတို႕တြင္ အခ်ိဳ႕ေသာ စၾကာဝဌာဆိုင္ရာ အခ်က္မ်ားတို႕ကို ေဖၚၿပထားေသာ္လည္း  လြဲမွားေနသည္ကိုေတြ႕ရ ပါသည္။

သမၼာက်မ္းစာဟူသည္

က်မ္းစာတြင္ မည္သည့္စာအုပ္ကမွ မေဖၚၿပေသာ အေၾကာင္းအရာတို႕ကို ေတြ႕ရပါလိမ့္မည္။ သမၼာက်မ္းစာကို ေရးသား သူသည္ သမိုင္း၏ အရွင္သခင္ႏွင့္ အလံုးစံုကို သိၿမင္ေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္ၿဖစ္ပါသည္။ က်မ္းစာကို ဘုရား၏ ရႈေဒါင့္မွေရး၍ သမိုင္းကို လူက ၿမင္ေတြ႕သည့္အတိုင္း မွတ္တမ္းတင္ထားၿခင္းသာ ၿဖစ္ပါသည္။ က်မ္းစာ၏ ပေရာဖက္ၿပဳခ်က္မ်ား ၿပည့္စံုလာေၾကာင္းကို သမိုင္းမွတ္တမ္း က အတည္ၿပဳေပးပါသည္။ လူတို႕သည္ ေရွ႕အနာဂတ္အတြက္ စိုးရိမ္ၿပီး ေဗဒင္လကၡဏာကို ယံုၾကည္၍ ေမးၿမန္းတတ္ၾကပါသည္။ ထို ေဗဒင္ဆရာမ်ားကိုယ္တိုင္ မိမိ၏ ေန႕ရက္ကို မသိႏိုင္ပါ။ အခ်ိန္ကာလကို လူတို႕သည္ သိရေသာအခြင့္မရွိဟု ေယရႈဆိုခဲ့ပါသည္။ (တး၁း၇) အားလံုးကိုၾကိဳတင္သိက ေတြးေခၚၾကံဆ ၾကိဳးစား အားထုတ္မႈ မၿပဳဘဲ ထိုင္ေစာင့္ရန္သာ ရွိပါေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အနာဂတ္ကို ဘုရားကသိခြင့္မေပးဘဲ သိထိုက္သည္မ်ားကိုေတာ့ သိခြင့္ေပးထား ပါသည္။ ယေန႕ အသက္ရွင္ေနၾကသူမ်ားသည္ ကမၻာ့ဇာတ္သိမ္းပိုင္းတြင္ အသက္ရွင္ ေနရသူမ်ားဟု သတိရေစလိုပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ ယေန႕ ၿဖစ္ပ်က္ေနေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားအရ ေယရႈဘုရားဒုတိယအၾကိမ္ၾကြဆင္း လာခ်ိန္နီးၿပီၿဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ယခင္ကမၾကားဘူး ေနာင္လည္း မၿဖစ္ႏိုင္မည့္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ေဘးဒဏ္ၾကီး ကာလသည္ နီးကပ္ေနၿပီ ၿဖစ္ပါသည္။  သတိေပးၿခင္းကို ပ်က္ရယ္ ၿပဳလ်က္ သတိမဲ့ၾကေသာ ေနာဧလက္ထက္က လူမ်ားကဲ့သို႕ မၿဖစ္သင့္ပါ။ ေလာကီေရးရာႏွင့္ အေပ်ာ္အပါးတို႕မွ ရုန္းမထြက္ႏိုင္သူမ်ား ေသာဒံုေဂါေမာရကို သတိရဖို႕ လိုပါသည္။ ၾကီးပြါးခ်မ္းသာ တရားကိုသာ လူတို႕ ႏွစ္သက္ၾကေပမည့္ ဆူနာမီႏွင့္ နာဂစ္တို႕ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ဆိုးရြားသည့္ ကပ္ဆိုးၾကီး နီးကပ္လာၿပီၿဖစ္ေၾကာင္းကိုေတာ့ အေလးမထားၾကပါ။ ေဗဒင္လကၡဏာထက္ သမၼာက်မ္းပါ ပေရာဖက္ၿပဳခ်က္မ်ားကို ယံုၾကည္ၿပီး သမၼာသတိႏွင့္ အသက္ရွင္ၾကဖို႕ရန္ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီၿဖစ္ေၾကာင္း သမၼာက်မ္းစာေတာ္ၿမတ္မွ သတိေပးေနပါသည္။

ရက္စက္ေသာ ဘုရားမဟုတ္ပါ

က်မ္းေဟာင္းတြင္ ဘုရားက ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ၿပီး က်မ္းသစ္တြင္ ဘုရား ကႏူးညံ့ကာ အသြင္မတူတာ ဘာ့ေၾကာင့္ပါလဲ?

ဘုရားသည္ လူကို မ်က္ႏွာမလိုက္ဘဲ အၿပစ္ရွိသည္အေလွ်ာက္စီရင္တတ္ သလို ေကာင္းၿမတ္သူကိုလည္း ဆုေပးတတ္ကာ ေနာင္တရသူကိုလည္း ခြင့္လႊတ္ေတာ္ မူတတ္သည့္ ေမတၱာရွင္လည္းၿဖစ္ပါသည္။ က်မ္းေဟာင္းသည္ လူကိုစဖန္ဆင္းခ်ိန္မွ ႏွစ္ေပါင္းေလးေထာင္ခန္႕၏ မွတ္တမ္းမ်ားကိုေဖၚၿပၿပီး က်မ္းသစ္မွာ ေယရႈ လူ႕ဇာတိခံယူခ်ိန္မွစလို႕ သူ၏တမန္ေတာ္မ်ားအေၾကာင္း ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာအတြင္း ၿပဳခဲ့ေသာအမႈမ်ားကိုသာ မွတ္တမ္းတင္ ေဖၚၿပထားၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္။ ႏွစ္တစ္ရာအတြင္း ႏွင့္ ႏွစ္ေလးေထာင္ခန္႕အတြင္း ေဖၚၿပမွတ္တမ္းၿခင္း မတူညီေသာ္လည္း ဘုရား၏ သေဘာေတာ္ကေတာ့ အတူတူပဲၿဖစ္ပါသည္။

ဘာသာျပန္မူကြဲ

သမၼာက်မ္းစာေတာ္ၿမတ္ကို ရာစုႏွစ္မ်ားတေလွ်ာက္ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဘာသာၿပန္တည္းၿဖတ္မႈမ်ား ၿပဳခဲ့ၿခင္းေၾကာင့္ မူရင္းႏွင့္ အဓိပၸါယ္ကြဲလြဲ မႈမ်ား မရွိႏိုင္ဘူးလား ? မရွိပါ။ ပထမအခ်က္အေနၿဖင့္ သမၼာက်မ္းတြင္ ေရွးေဟာင္းမူလလက္ေရးမူ မ်ားၿဖင့္ ဘီစီသံုးရာစုထက္ေစာ၍ လိပ္မူ ထားေသာ က်မ္းစာလိပ္မ်ားအနက္ အားလံုးနီးပါးခန္႕ကို ယေန႕တိုင္ ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ ထိုေရွးေဟာင္းက်မ္းစာ လိပ္မ်ားႏွင့္ တိုက္ဆိုင္စစ္ေဆးၾကည့္ခ်က္အရ ယေန႕ကြ်ႏု္ပ္တို႕အသံုးၿပဳေနေသာ သမၼာက်မ္းသည္ ကနဦး အသင္းေတာ္မ်ား အသံုးၿပဳေသာ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္ ထပ္တူ ထပ္မွ်ၿဖစ္ေၾကာင္း က်မ္းဂန္ပညာရွင္တို႕က ေဝဖန္စိစစ္ သက္ေသၿပႏိုင္ခဲ့ၾက ေပသည္။ ဒုတိယအခ်က္အေနၿဖင့္ ကနဦးအသင္းေတာ္ကို ဦးေဆာင္သူမ်ားသည္ တစ္ဦးမွ တစ္ဦးထံသို႕ ေရးေသာစာမ်ားႏွင့္ အသင္းေတာ္ တစ္ပါးမွ တစ္ပါးသို႕ ေရးေသာစာမ်ား ယေန႕တိုင္ရွိေနပါသည္။ သူတို႕ ေရးသားထားေသာ စာမ်ားတြင္ သမၼာက်မ္းစာ ေတာ္ၿမတ္ကို ကိုးကားထည့္သြင္း ေရးသားထားေသာ က်မ္းပိုဒ္မ်ားတို႕ကို ၿပန္လည္စုစည္းၾကည့္ရာ အခန္းငယ္ဆယ္ခန္းသာ က်န္ရွိေနၿပီး ၉၉.၈၆% ကို ၿပန္လည္စီစစ္ ၿပဳစုႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ မူရင္းက်မ္း စာလိပ္မ်ားႏွင့္ ကနဦးအသင္းေတာ္ ဖခင္ၾကီးမ်ားတို႕၏ စာမူတည္းဟူေသာ အေထာက္အထား ႏွစ္ရပ္အရ သမၼာက်မ္းစာသည္ နဂိုမူရင္းက်မ္းစာလိပ္မ်ားမွ အလြန္ေစ့စပ္ ေသခ်ာစြာ စီမံၿပဳစုထားေၾကာင္း အခိုင္အမာ သက္ေသၿပႏိုင္ပါသည္။

သမၼာက်မ္းျမတ္

ခရစ္ယာန္တို႕ အၾကြင္းမဲ့နာခံေသာ သမၼာက်မ္းသည္ မွန္ကန္ေၾကာင္းအဘယ္ ကဲ့သို႕ သက္ေသၿပမည္နည္း ?

အက်ဥ္းခ်ံဳးေဖၚၿပရပါက သမၼာက်မ္းပါ ပေရာဖက္ၿပဳခ်က္မ်ား ငါးပံုသံုးပံုခန္႕ ၿပည့္စံုလာၿပီး က်န္ေသာပေရာဖက္ ၿပဳခ်က္မ်ား လည္း လံုးဝၿပည့္စံုလာမည့္ သက္ေသ မ်ားရွိေနပါသည္။ ဥပမာ ေယရႈဘုရားဒုတိယအၾကိမ္ေလာကသို႕ ၾကြဆင္းလာခ်ိန္နီးလွ်င္ စစ္မက္မ်ား၊ ငတ္မြတ္မႈမ်ား၊ ေၿမငလ်င္မ်ား၊ ကာလနာမ်ားႏွင့္ လူမ်ားခ်စ္ၿခင္းေမတၱာ ေခါင္းပါးလာၾကမည္ဟု ေယရႈဘုရားပေရာဖက္ ၿပဳခ်က္မ်ားအတိုင္း ထိုအမႈတို႕သည္ ႏွစ္စဥ္  အဆေပါင္းမ်ားစြာ တိုးလို႕သာ လာေနၿခင္းတို႕ေၾကာင့္ ၿဖစ္ပါသည္။

သမၼာက်မ္းပါ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ ေနရပ္ေဒသမ်ား၊ အၿဖစ္အပ်က္မ်ားႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္မ်ားတို႕ကို ေရွးေဟာင္း သုေတသီမ်ားက တိုက္ဆိုင္စစ္ေဆးရာတြင္ အခ်က္အလက္မ်ား ႏွစ္ေသာင္းငါးေထာင္ထက္မက တူးေဖၚေတြ႕ရွိႏိုင္ခဲ့ၿပီး ၿဖစ္ပါသည္။ဓမၼေဟာင္းက်မ္းပါ အၿဖစ္အပ်က္မ်ား၊ ေနရာေဒသမ်ားႏွင့္ လူပုဂိၢဳလ္မ်ား အမွန္ပင္ရွိ ခဲ့ေၾကာင္းကို ဘူမိေဗဒႏွင့္ မႏုႆေဗဒ ပညာရွင္မ်ားက တူးေဖၚေတြ႕ရွိခဲ့ ၾကေပသည္။ ဥပမာတစ္ခုကို ေဖၚၿပရပါက ကမၻာဦးက်မ္း (ကမၻာဦးကာလ) ပါ ဥဖရတ္ၿမစ္ႏွင့္ တိဂရိၿမစ္တို႕သည္ ယေန႕တိုင္ စီးဆင္းလ်က္ရွိၿပီး ေနာဧ၏ ၿမစ္ၿဖစ္ေသာ နိမ္ေရာဒ တည္ခဲ့သည့္ ကာလၿမိဳ႕ကို ေအဒီ ၁၈၈၆ ခုတြင္တူးေဖၚ ႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ မီလာေဘာရိုး ဆိုသည့္ ေယးလ္တကၠသိုလ္ပါေမာကၡက ပါလက္စတိုင္းေၿမေပၚတြင္ ရွာေဖြတူးေဖၚမႈမ်ား ၿပဳရင္း သမၼာက်မ္းစာေတာ္ၿမတ္ကို ယခင္ထက္ ပိုၿပီးရိုေသေလးၿမတ္လာေသာ သုေတသီ ေတြ တစ္ဦးထက္မကပါဟု ဆိုခဲ့ပါသည္။

၁၉၄၇ တြင္ ဆားငံအိုင္ေခၚ ပင္လယ္ေသ၏ ကမ္းေၿခတစ္ေနရာရွိ ဂူမ်ားထဲ တြင္ ဘီစီ ၂၀ဝ ခန္႕က ကူးေရးထားေသာ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကို ၿပန္လည္ေတြ႕ရွိခဲ့ပါသည္။ ဧသတာဝတၳဳ မွလြဲၿပီး က်န္က်မ္းမ်ားအားလံုး၏ အစိတ္အပိုင္းမ်ားတို႕ကို ၿပန္လည္ တူးေဖၚေတြ႕ရွိခဲ့ပါသည္။ ေယရႈ၏သက္ေတာ္စဥ္အေၾကာင္းကို အမ်ားဆံုး ၾကိဳတင္ ပေရာဖက္ၿပဳ ေရးသားထားသည့္ ေဟရွာယ အနာဂတၱိက်မ္းကိုေတာ့ အစမွအဆံုးတိုင္ တစ္က်မ္းလံုးကို ရရွိခဲ့ပါသည္။ ထိုက်မ္းသည္ လူတို႕၏ကိုးကြယ္မႈဆိုင္ရာေရြးခ်ယ္ရာ၌ အေရးအပါဆံုးေသာ သက္ေသက်မ္းမ်ားလည္း ၿဖစ္ပါသည္။ ထိုပေရာဖက္ၿပဳခ်က္မ်ား အတိုင္း ေယရႈတြင္ၿပည့္စံုခဲ့ပါသည္။

ေနာက္တစ္ခ်က္အေနၿဖင့္ အံ့ဩဖြယ္စုစည္းထားမႈေၾကာင့္ ၿဖစ္ပါသည္။ ႏွစ္ေပါင္း ၁၆၀ဝ အတြင္းလူေပါင္း ေလးဆယ္ခန္႕က မတူညီေသာတိုက္ၾကီးသံုးခု၊ မတူညီေသာ ဘာသာစကားတို႕ၿဖင့္ ေရးသားခဲ့ၾကေသာ္လည္း ထို ၆၆ က်မ္းပါ သမၼာက်မ္းသည္ အစီအစဥ္မက်မႈမ်ား၊ ရႈပ္ေထြးမႈမ်ား၊ ေရွ႕ေနာက္ မညီညြတ္မႈမ်ား ရွိလိမ့္မည္ဟု ယူဆရလင့္ကစား စာအုပ္အစမွသည္အဆံုးတိုင္ေအာင္ အံ့ဩဖြယ္ရာ တသမတ္တည္းရွိေနၿပီး အေၾကာင္းအရာပိုင္းတြင္လည္း စည္းဝါးကိုက္၍ ညီညြတ္မႈ ရွိေနေပသည္။

အနာဂတၲိက်မ္းမ်ား ၿပည့္စံုမႈ ရွိလာၿခင္း၊ ေရွးေဟာင္းသုေတသနဆိုင္ရာ ရွာေဖြေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားႏွင့္ သမၼာက်မ္းစာ၏ အံ့မခန္း စုစည္းထားမႈမ်ားအရ သမၼာက်မ္းစာ၏ ၿမင့္ၿမတ္သည့္ မူလဇစ္ၿမစ္ႏွင့္ သမိုင္းေၾကာင္းဆိုင္ရာ အေထာက္အထား ခိုင္လံုမႈတို႕ကို မယံုၾကည္၍ မရႏိုင္ေပ။ သမၼာက်မ္းစာကို ဘုရား၏ရႈေဒါင့္မွေရး၍ သမိုင္းကို လူကၿမင္ေတြ႕သည့္အတိုင္း မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ၾက ပါသည္။ က်မ္းစာ၏ ပေရာဖက္ၿပဳခ်က္မ်ား ၿပည့္စံုလာမႈႏွင့္ မွန္ကန္မႈ ရွိေၾကာင္းကို သမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ားက အတည္ၿပဳေပး ေနၾကပါသည္။